Eiríkur snara og Þór þruma

Ásta og Kári námu land í Árneshreppi í vetur, sem feðgarnir Eiríkur snara og Þór þruma. Hér getið þið lesið um þá feðga.

 

Feðgarnir Þór og Eiríkur voru að hlaða í skipið áður en þeir fara til Íslands. Þeir þurfa að taka öll dýrin með sér til Íslands. Þegar að þeir eru búnir að setja öll dýrin í skipið kallar Auður kona Eiríks                                  

„matur!“  Síðan þurfa þeir að kveðja vini sína. Þegar að rétta vindáttin kom þá lögðu þau af stað. Um nóttina skall á mikið óveður, þrumur og eldingar vöktu Þór, honum brá og varð hræddur. Hann vakti Eirík og Auði, hann sagði þeim að hann væri hræddur. Eiríkur og Auður hlupu út og Þór á eftir þeim. Skipið valt til og frá. Auður datt í sjóinn og endaði líf sitt. Þór ætlaði á eftir henni en Eiríkur dró hann aftur inn. Daginn eftir sást til lands og þetta var Ísland sem að þeir höfðu leitað að í 2 daga. Þeir námu land í Árnesi og eignuðust fljótt vini, til dæmis  Urðarkött, Eirík Rauða, Leif Heppna og svo marga fleiri.

Eitt árið er hungursneið og þeir borðuðu ekkert nema hrafna kjöt, músa kjöt og tófu kjöt. Einn daginn rekur stórann hval í Reykjafirði. Leifur heppni kemur hlaupandi til Eiríks og Þórs og segir „ Eiríkur, Eiríkur það er hvalreki í Reykjafirði en Reykfirðingar eru komnir á staðinn og ætla að taka allt kjötið!“ Þá segjir Eiríkur „ Hvað ertu að segja! Er hvalreki í Reykjafirði?“ „já!“ segjir Leifur. Eiríkur ákveður að berjast um kjötið og segjir Leifi og Þóri að safna liði. Eiríkur Rauði vill hjálpa þeim að ná hvalkjötinu og margir fleiri meðal annars Urðarköttur. Þeir drífa sig að finna til sverð, exir og skildi, þeir ráðast á Reykfirðinga og öskra „ Við eigum hvalinn!! Þetta er okkar hvalur!!!“ öskraði lið Eiríks. „ nei við eigum hann!“ öskruðu Reykfirðingarnir og síðan hófst hörkuslagur. Einn Reykfirðingurinn var næstum búinn að drepa Eirík Snöru en Urðarköttur kom og bjargaði honum. Slagurinn stóð yfir klukkustundum saman. Á endanum vann lið Eiríks og hann hélt veislu með öllum vinum sínum.

Ásta & Kári