Ísfélagið

Júlíönu fannst mjög skemmtilegt að skoða fiskvinnsluna í Ísfélaginu en vinur pabba hennar, Ægir Páll, ræður þar ríkjum. Hann fékk einn verkstjórann til að fara með okkur í gegn um alla vinnsluna. Það var hreint stórbrotið. Merkilagast var að sjá hvernig allt var unnið í vélum (aðeins öðruvísi en á Norðurfirði) tæknin var hreint ótrúleg. Fiskurinn fer á færiböndum um allt hús og endar í kössum sem eru sendir til útlanda. Sumar vélar vinna síld, aðrar loðnu og enn aðrar þorsk og ýsu. Ástu fannst merkilegt að sjá munin á loðnuhængnum og hryggnunni. En hængurinn hefur loðna rönd eftir miðri hliðinni. Við fengum spil, reglustikur og húfur með okkur heim.

Takk

 Pompei Norðursins

Uppgröftur gosminja í Vestmannaeyjum

Eins og allir vita var eldgos í Vestmannaeyjum 23.janúar 1973. Við fengum Kristínu, sem er verkefnisstjóri yfir uppgreftinum, til að sýna okkur hvar er verið að grafa upp hús sem fóru undir ösku í gosinu. Það var bara svo mikill snjór að við sáum ekki eins mikið og við hefðum viljað.  En það sem við sáum var strompur á húsi og veggir, hurðir og gluggar. Fólkið vonar að á neðrihæðum og í kjöllurum húsanna megi enn finna hluti sem ekki hafa skemmst. En það á eftir að koma í ljós hvað er heilt  þegar búið verður að grafa húsin alveg upp.

Ástu og Júlíönu finnst þetta svo merkilegt að þær vilja að sem flestir fari og skoði Vestmannaeyjar.