Ein stór fjölskylda

Júlíana er alveg hugfangin af lítilli vísu, sem er svona:

Aldrei sá ég ættarmót
með eyrarrós og hrafni.
Allt er þó af einni rót
í alheims gripasafni.

Fyrri hlutinn er eftir Ísleif Gíslason (1873-1960)  en sá seinni eftir Ólínu Jónasdóttur (1885-1956).

Mér finnst svo mikið sagt í fáum orðum, segir Júlíana, um hvernig allt líf á jörðinni er komið af einni rót.

Öll dýrin á jörðinni eru sem sagt frændur okkar og frænkur! Meira að segja köngulóin, sem Júlíönu hefur alltaf fundist alveg hryllileg, er skyld okkur. Lóa frænka, einsog Júlíana kallar köngulóna núna, er ekki nærri því eins skelfileg eftir að hún las vísuna eftir Ísleif og Ólínu.

Myndin er af Ísleifi, sem var kaupmaður og hagyrðingur á Sauðárkróki og langafi Hrafns.